Georgia Ramon Haiti Trinitario & Criollo 80 % ciemna z Haiti

Decyzja o otwarciu właśnie tej tabliczki była prawie spontaniczna, bo degustacyjne plany zmieniłam... przy otwieraniu szuflady. Nie zdarza mi się to, ale od dnia poprzedniego, kiedy to wyjmowałam i przekładałam zapasy czekolad, siedziała mi w głowie. Kupując ją, zakochałam się w jej opakowaniu, jednak nie tylko dla niego ją kupiłam, a dla kakao z Haiti. Wczytując się dokładniej, dowiedziałam się, że GR zakupiło je od Produits des Iles S.A. (PISA), czyli  nowego eksportera z Haiti właśnie. 1500 lokalnych farmerów współpracuje z PISA, dbając przy tym o jakość ziaren. Na przedstawianą tabliczkę składają się ziarna trinitario i criollo, które były średnio prażone, mielone 72 godziny, ale za to nie konszowały ani jednej.

Georgia Ramon Haiti PISA Farmers Trinitario & Criollo 80 % Dark Chocolate to ciemna czekolada o zawartości 80 % kakao trinitario i criollo z Haiti.

Po otwarciu poczułam zapach wiśni w asyście drzew i orzechów o ciepłym, prażono-palonym wydźwięku. Było to ukwiecone słodyczą należącą do kwiatów trochę cięższych, nie zaś zwiewnie-rześkich, ale wciąż delikatnych. Wiśnie też niewątpliwie były słodkie - dojrzałe, niemal przejrzałe, w pełni sezonu.

Ciemna tabliczka była dość twarda i trzaskała głośno, ujawniając przekrój o jakby zardzewiałych przebłyskach. W dotyku i "na oko" czekolada wydawała mi się chropowato-ziarnista. W ustach rozpływała się powoli, ale łatwo i przyjemnie, trochę je oblepiając. Strukturę miała proszkową, co minimalizowało poczucie tłustości.

Gdy tylko umieściłam kawałek w ustach, poczułam drzewa, ich suchą korę i jakby łupiny, skórki orzechów. Było to bardzo intensywne, ani trochę nie "próchnowate", a palono-odymione. Zupełnie tak, jakby ogrom dymu, kory i łupin / skórek próbował skryć przede mną coś soczystszego. Smaki te reprezentowały gorzkość.

Gorzkość okazała się wielopoziomowa, warstwowa. Do powyższych nagle, ze środka dopływała goryczka na stałe złączona ze słodyczą. W ustach rozszedł się jednoznaczny smak miodu gryczanego. Miód był wyrazisty, ale nie zasładzający, gdyż obstawała przy nim lekkość. Kojarzyła mi się ona z kwiatami gryki, ale i ogólnie z jakimiś charakterniejszymi kwiatami.

Ze środka wciąż coś próbowało się przebić. Słodko-owocowe sugestie nie były zbyt jednoznaczne i wydały mi się dalekie. Najpierw pomyślałam o jakiś dżemach wiśniowych / śliwkowych, morelowych, ale gdy smak miodu i kwiatów zawłaszczył sobie całą słodycz, do głowy przyszły mi figi. Smakowite figi o niemal miodowym, ale właśnie z sugestią owocową, smaku.

A gorzkość cały ten czas trwała na straży. Gdy zmieniała się słodycz, ona też nie pozostawała bierna. Od łupin i skórek, drzew wyraźnie odłączyły się same orzechy. Oto kurtyna opadła: orzechom włoskim udało się wyrwać i złączyć z gryczanymi smakami. Palono-prażony smak wyraźnie się tu zaznaczył.

Im bliżej było końca, tym bardziej miałam poczucie obcowania z czymś wyidealizowanym "o smaku kakaowym", jakąś masą. Słodkozbożowy smak łączył się z gorzkawymi orzechami i poczuciem kakaowości, co skojarzyło mi się (bardzo luźno, bo ich nie jem) z płatkami typu Chocapic (jak w Tesco finest Uganda 78 %).

Gdy kawałek prawie znikał, akcent owoców z tła wspiął się na wyżyny i zaserwował mi deser w postaci dojrzałych, soczystych wiśni. Takich w pełni sezonu, jedzonym garściami, kilogramami. Zrobiło się tak wiśniowo, że nawet po obłędnie wiśniowym zapachu się tego nie spodziewałam.

Kompozycja zatoczyła krąg i zamknęła degustację długo utrzymującym się w ustach posmakiem wiśni, które wraz z gorzkawością odymiono-prażonych orzechów, drzew, subtelną i charakterną słodyczą, podchodziły wręcz pod wino.

Tabliczka wyszła gorzko-słodko, bardzo w tej kwestii wyważona, bez kwasków. Oba smaki miały porządny charakterek. Gorzkość, wyraźne palenie drzew i orzechów bardzo ciekawie wyszły z gryczanym smakiem, a żadna inna słodycz tak by do tego nie pasowała, co takowego miodu, kwiatów i fig. Totalnie zdobyło mnie "otwarcie i zamknięcie", a więc wiśnie jako zapach i końcówka, posmak. Przełożyło się to na to, że czekolada właściwie była mało owocowa. Wszystkie smaki były tu bardzo moje, więc nawet strukturę, która chwilami denerwowała mnie zbytnią proszkowością, wybaczam.

 ocena: 10/10

kupiłam: Sekrety Czekolady

cena: 20,99 zł (za 50 g; dostałam zniżkę)

kaloryczność: 550 kcal / 100 g

czy kupię znów: mogłabym

Skład: miazga kakaowa, surowy cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy