niedziela, 13 stycznia 2019

Madecasse 92 % ciemna z Madagaskaru

Muszę przyznać, że nie często zdarza się, że mam jasno sprecyzowaną ochotę na konkretny region pochodzenia kakao. Łatwiej jest o ochotę na mniej więcej daną zawartość kakao, markę, ogólne nuty (np.: "coś owocowego", "coś gorzko-mocnego")... Ale żeby naszło mnie konkretnie na dziewięćdziesiątkę z Madagaskaru? Dobra, nie wiem, na ile to było to, a na ile przeogromna chęć po sięgnięcie wreszcie po czekoladę, którą odkładałam w czasie przeczuwając, że będzie pyszna. Markę Madecasse pokochałam od pierwsze spróbowania, toteż tej degustacji byłam pewna. A... dodatkowo ich opakowania zdobią lemury (mam na ich punkcie słabość), więc jeszcze pozytywniej mnie to nastroiło.

Madecasse Pure Dark Chocolate 92 % Cocoa to ciemna czekolada o zawartości 92 % kakao z Madagaskaru.

Gdy tylko rozerwałam sreberko, uderzył mnie intensywny, prażony zapach o wdźwięku drzew oraz soczysty grejpfrut. Później owoc ten rozszedł się na różne cytrusy, przy czym znaczące były pomarańcze i łagodniejsze mandarynki. Obok tego wszystkiego swoją obecność zaznaczyły miękkie pierniki w czekoladzie, a w trakcie degustacji dowąchałam się niemal śmietankowego akcentu.

Tabliczka była straszliwie twarda i trzaskała jak... jak łamiący się wzdłuż kij baseballowy (moje wyobrażenie zbudowane na podst. filmów).
Rozpływała się bardzo powoli, udając nieprzystępną, ale nie opornie. Była gęsta i tłusta, pozostawiała kremowo-soczyste, ale też lepiące jak smoła smugi, jednak poczucie tłustości w dużej mierze zostało przełamane dzięki piaszczystości. Czekolada przypominała bowiem niegładki w pozytywny, bo taki charakterny i nieuładzony sposób, krem.

Smak, jakby budując napięcie, płynął powoli. Najpierw poczułam bardzo gorzki dym, zza którego wyłaniały się wręcz siarkowo-smoliste, a więc kwaśne wyziewy. Palony motyw był pewny siebie i bezkompromisowy, niemal agresywny.

To on nadał karmelowej słodyczy mocno palonego wydźwięku. Niemal gorzkawy karmel w pewnym momencie jednak mimo wszystko łagodniał, ale o tym za chwilę.

Najpierw w ustach rozbrzmiał smak gorzko-słodkiego, z kwaśną nutką, grejpfruta. Za jego goryczką na pewno stał mocno palony motyw, jednak to soczystość dominowała. Rozkrajany owoc, z którego płynie sok... rozdzielane, rwane cząstki... jędrne, czerwone i soczyste. Wplątana w to goryczka białych włókien i skórka. Normalnie widziałam i czułam to!

W międzyczasie kwaśność przechodziła też w inne, wyraziste cytrusy. Odrobina gorzkiej skórki cytryny mieszała się ze słodko-kwaśnymi pomarańczami. Wspomniane złagodzenie wydźwięku słodyczy nasunęło również skojarzenie ze słodkimi, soczystymi mandarynkami.

Mandarynki, a tuż obok... mignęły mi słodkie pierniki w czekoladzie. Lekkie przyprawienie podpowiedział palony, teraz bardziej drzewny, akcent.

Bliżej końca kwaśność zrobiła się kefirowa, może śmietanowa... nie, raczej kefirowa, na pewno jednak silna i złączona z goryczką. Do "nabiałowego złagodzenia" szybko dołączyła lekka słodycz.

Pod koniec czułam kefir, słodkie mandarynki, pomarańcze, grejpfruta i słodycz karmelu, co przeniosło się do posmaku. Wyszła też pewna cierpkość, minimalne uczucie ściągania i soczystego, cytrynowego kwasku.

Czekolada wydawała się najbardziej gorzko-kwaśna, nieuładzona, dzika przy pierwszych kostkach, pod koniec jedzenia nieco słodsza, ale ogólnie to tabliczka z pazurem. Gorzka, kwaśna - ale jedynie w smakowitym wydaniu, a przy tym przyjemnie znikomo słodka. Zachwyciła mnie tym wszystkim. Idealnie oddała Madagaskar jako dziką wyspę bogatą w smak. To jedna z tych czekolad, o których można powiedzieć, że jest nie dla wszystkich, bo ma specyficznie mocny smak, jednak równocześnie nie było w niej niczego, co mogłoby odrzucić (czysta natura).
Tłustość czekolady kojarzyła się z tłustością setek, na pewno nie była zapchana tłuszczem kakaowym, ale nie przeszkadzała mi raczej dzięki piaszczystej strukturze (gdyby nie ona, mogłaby trochę).


ocena: 10/10
kupiłam:  Sekrety Czekolady
cena: 18,29 zł (za 75 g)
kaloryczność:  645 kcal / 100 g
czy kupię znów: tak

Skład: miazga kakao, cukier trzcinowy, tłuszcz kakaowy, lecytyna słonecznikowa

11 komentarzy:

  1. Czekolade o jądrowej zawartości kakao lubisz najbardziej? :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hm, dziwnie Twój komentarz się chyba dodał, haha. xD
      Od 70 % do około 95 %.

      Usuń
    2. O jacie, mialo byc jakiej xDD wybacz, haha :D

      Usuń
    3. Nie ma co wybaczać, dostarczyłaś mi sporo radości. :D

      Usuń
  2. Tak ją ładnie opisałaś, że od razu zamówiłem ją w Sekretach (i ze 20 innych). Masz już tego lemura od Domori?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miło mi to czytać. Słuszna decyzja.
      O tak, mam lemura i to nawet za darmo, jako bonus dostałam. :D

      Usuń
  3. Też sobie czasem myślę: mam ochotę na średnio palone ziarna zielonego kakaowca rosnącego po zachodniej stronie Alp włoskich, koniecznie w dolnych partiach gór. Wstaję, podchodzę do puszki i wyciągam Millano. Mmm.

    Niestety dla mnie to kolejna ciemna czekolada, jakich są miliony. Już się boję tego mojego testu tabliczek z Tesco. Podzielą się na "dobre ciemne" i "niedobre ciemne". Podetniesz sobie żyły podczas czytania.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ej no, biorąc pod uwagę, jak specyficznie smakują czekolady z Madagaskaru (kwaśno-goryczkowate jak kefir i grejpfrut) to wieesz. :>

      Pewnie będziesz narzekać na rozpływanie się i nudę. E tam, nie szukaj nie wiadomo czego, a pomyśl sobie o rześkości owoców czy karmelu. Albo jak tylko coś w smaku się zmieni, drgnie, to użyj wyobraźni, twórz, komponuj. Myśl sobie: a może to tosty z dżemem? Niee, to raczej jakieś prażone... coś tam. I w końcu któreś skojarzenie to będzie "cholera, no jasne, że to to! Że też dopiero po pięciu minutach na to wpadłam?!".

      Usuń
    2. Problem w tym, że ja nie czuję niczego poza zwykłą ciemną czekoladą. Trudno się o cokolwiek zahaczyć.

      Usuń
    3. No a jak jesz cokolwiek innego... To przecież składniki łatwo wyróżnić, nie?

      Usuń

Moderacja włączona, żeby nie było problemów z weryfikacją obrazkową.