(Słodki Przystanek) Beskid Peru 70 % ciemna

Cenię sobie lokalne produkty, a w przypadku czekolad do degustacji bardzo lubię mniej znane marki z krajów, których często nikt by "nie podejrzewał" o dobrą czekoladę. Dobra czekolada? No oczywiście, Szwajcaria, Belgia! To stanowisko laika. Osobiście kocham miejscowych producentów (Marou, Pacari, Madecasse, MIA), ale też z małych krajów takich jak Litwa (Jordi's, Naive) czy... Polska. Manufaktura Czekolady i Jakub Piątkowski Czekolada - ubóstwiam! Chodzi jednak o czekoladę plantacyjną, nie o artystyczną, bo producenci zajmujący się tylko "naklejeniem posypki" mnie nie interesują. Zainteresował mnie jednak Słodki Przystanek, który niedawno wszedł na rynek. Głównie za sprawą czekolady rubinowej (o niej nie w tym wpisie) czy właśnie czekolad z dodatkami, ale mają również bogatą ofertę tabliczek bean-to-bar, które właśnie mam zamiar przetestować w ramach współpracy, jaką z producentem rozpoczęłam. Już nie mogę się doczekać odkrywania smaków, ale recenzje rozłożę w czasie.

Beskid Bean-to-Bar Chocolate Peru 70 % to ciemna czekolada o zawartości 70 % kakao z Peru z regionu Satipo.

Czas konszowania to 48 godzin.

Po otwarciu poczułam zapach gorzkiej kawy i cygar: drzewnych, odymionych, o raczej ciepłym wydźwięku. Obok nich stał soczyście słodki ananas i cała paleta bliżej nieokreślonej mieszaniny wiśni, śliwek, jagód w wersji wręcz nalewkowej. Mimo owoców, miało to poważny wydźwięk.

Tabliczka o ciemnym, soczystym odcieniu łamała się z głośnym trzaskiem, była twarda, ale wydawała się w pewien sposób gęsto-gliniasta, wilgotna.

W ustach potwierdziło się, że ta czekolada to ogrom wilgoci. Rozpływała się dość szybko (ale na tyle wolno, bym zdążyła nacieszyć się wszystkimi nutami) i idealnie gładki sposób, a jednak pozostawiając pewną nibypylistą suchawość. Tych dwóch efektów właściwie nie da się uświadczyć, bo oprócz pełnej, zbitej, jakby ukrytej, tłustości, ociekała wodą i sokiem. Początkowo chyliła się ku nieprzyjemniej wodnistości rodem z czekolad ze słodzikiem, później nakręcała się soczystość.

Szybko poczułam minimalnie dosłodzoną dosadną gorzkość dymu i czegoś bardziej roślinnego...

...niemal natychmiastowo mieszającego się z soczystą falą. Przyniosła ona słodkiego ananasa o odrobinę kwaskawych zapędach. Pojawiła się silna, ale soczysta słodycz, która nie starała się wyjść przed szereg, ale zmieniła egzotyczne owoce w jakąś słodką nalewkę, ananasa zapuszkowała. Kwasek i cierpkawość cały czas się z nią mieszały, co w efekcie odsłoniło sporo wiśni i jagód, może też jeżyn. Ich słodka cierpkość zwiększyła głębię gorzkości.

Ta w połowie wzrosła. Z dymu wyłoniła się palona kawa i mokre, zmielone ziarna na dnie filiżanki. Kawa, która mieszała się z dymną nutką cygar, weszła w koalicję z cierpkością (ale to nie była "cierpkość kawy"). Cały czas kryły się za nią jagody i wiśnie.

Cierpkość i wilgoć kawy pozwoliły na wyeksponowanie się owocowo soczystej kwaśności. Popłynął kwaśny, mniej słodki niż na początku smak. Jagody / wiśnie, ananas i nalewki z nich zmieniły się w bezkompromisowe cytrusy z cytryną na czele.

Pod koniec soczysta, gorzka kawa utemperowała i wyciszyła kwaśność, sama sugerując odrobinę ziemistości, a także podkreśliła dym i palony motyw. Do niego prześlizgnęła się delikatna, palona słodycz. Na końcówce wydała mi się bardziej karmelowa, acz wciąż soczysta. Dzięki temu gorzkość nabrała takiej... naturalnej trochę-roślinności, dzięki której pomyślałam o cygarach.

W posmaku została właśnie dymna gorzkość, nie za mocno palona, a wzbogacona o słodką soczystość jagód, ananasa i wiśni... wszystko to wkomponowane w kawę. Lekka kwasowość nie narzucała się, ale podsyciła to.

W tym, jak rozwijały się owoce: od wiśni po cytrusy obok gorzkiej kawy, z minimalnie alkoholową naleciałością, skojarzyło mi się z Manufakturą Czekolady Grand Cru Peru 70 %, jednak Manufaktura to wiśnie i jeżyny, ziemistość i mnóstwo miodu, w momencie gdy Beskid skupiła się na kawie i dymie, a do jeżyn dodała jagody, w kwestii słodyczy będąc bardzo skąpą.

Podobało mi się to, że słodycz i kwaśność zdawały się kumulować głównie w owocach. O ile słodycz była delikatna, tak kwaśność w pewnym momencie nieźle się popisała. Od ananasa, przez jagody, wiśnie i jeżyny po cytrynę - wszystkie one tylko ją nakręcały, a jednak... nie była za mocna. Gorzkość zagrała bowiem bardzo ładnie, bo kawą i dymem cygar - jak asem z rękawa. Kwaśno-słodkie owoce i gorzka część płynęły obok siebie. Obie bardzo wyraziste, niekłócące się.

Czekolada bardzo mi smakowała - świetnie przedstawiła nuty regionu i nie była za słodka. Tylko konsystencja mi nie odpowiadała. Pozorna tłustość, nibysuchość, a jednak wodnistość... W sumie gładka kremowość, szybkie rozpuszczanie się i soczystość cechuje wiele czekolad z Peru, ale...

ocena: 9/10

kupiłam: Słodki Przystanek (dostałam)

cena: 15,90 zł (za 50 g; ja dostałam)

kaloryczność: nie podana

czy kupię znów: mogłabym

Skład: ziarna kakaowca, cukier trzcinowy nierafinowany