A.Morin Perou Chanchamayo Noir 100 % ciemna z Peru

Czekolad z peruwiańskiego kakao zjadłam już sporo, w tym trzy setki o podobnych nutach. Najbardziej smakowała mi o dziwo zupełnie nieznanej mi marki Les Chocolats de Pauline Noir Perou 100 %. Po cichu liczyłam, że Morina - w końcu uwielbianej przeze mnie marki - będzie do niej podobna i że nie rozczaruje mnie jak Cote d'Ivoire Guemon Noir 100 %. Trochę się bałam, bo w końcu konsystencja zależy w dużej mierze od sposobu wyrabiania czekolady, a skoro z setkami Morina moje doświadczenie ograniczało się do jednej, nie najlepiej wspomnianej, nie wiedziałam, czy mają jakiś jeden sposób na wytwarzanie wszystkich setek.

A. Morin Perou Chanchamayo Noir 100 % to ciemna czekolada o zawartości 100 % kakao z Peru z prowincji Chanchamayo.

Po rozchyleniu sreberka poczułam bardzo intensywny i smakowity zapach, który bardzo mnie zaskoczył. Po pierwsze, nie wskazywał na czekoladę 100 %, po drugie... kojarzył się z kakao z Madagaskaru, bo przewijały się w nim cytrusy i grejpfruty oraz zdecydowana nuta kefiru w towarzystwie, już mniej madagaskarskiej, drzewności. Ona wnosiła pewną suchość stanowiącą kontrast do "mokrości kefiru".

Czekolada trzasnęła głośno, ujawniając czerwonawy przekrój. W ustach rozpływała się gładko, była tłustawa i mazista, ale w niczym nie przypominała tafli masła (co przeszkadzało mi w Cote d'Ivoire Guemon 100 %).

W pierwszej chwili wydała mi się zaskakująco słodka i łagodna. Spod tego zaraz zaczynał wypełzać kwasek, stający się chwilami mocnym kwachem. Ogólnie jednak naturalna, owocowa słodycz go łagodziła, co w połączeniu dało cały bukiet soczystych, dojrzałych i tych nie całkiem dojrzałych, pomarańczy i mandarynek. Chwilami kwasek tak się chował, że miałam wrażenie, jakbym jadła bardzo słodkie mandarynki. To było cudnie słodkie (jak na czekoladę 100 %) i cytrusowe zarazem. 

Dojrzałe mandarynki chwilami zagłuszała cierpkość grejpfruta, jednak ani na moment nie przychodził smak gorzki. Z tych konkretniejszych nut czułam za to dym, lecz też nie była to gorzkość. Dym otaczał wszystkie nuty przez cały czas, jednak był w tle, jedynie sugerował co nieco i skrywał orzechowy motyw.

W pewnym momencie ogólna kwaskowatość zabijała słodycz, a przez ogólną tłustość, skojarzyła mi się z maślanką; czułam taką maślankową maślaność. Może i coś kefirowo-śmietanowego. Wbrew pozorom nie był to kefir czy twaróg charakterystyczny dla np. Madagaskaru. Tutaj była właśnie taka kwaskowata maślaność.

Po tych nabiałowych występach udało mi się uchwycić w dymnej nucie dziwne skojarzenie... Wydawało mi się, że czuję smak zapachu książek. Pamiętałam to doskonale z A. Morin Perou Chanchamayo 63 %, więc ucieszyłam się jak dziecko (kiedyś to dziwne skojarzenie zwalałam na to, że "jeszcze u mnie kiepsko z rozpoznawaniem nut smakowych"). Ten motyw zmieniał się powoli w posmak nieprażonych migdałów. Kiedy już kawałek znikał z ust zupełnie, jeszcze długo po degustacji czułam właśnie migdały.

Ta czekolada zaskoczyła mnie chyba wszystkim, czym tylko się dało. Miała dobrą konsystencję i ciekawy smak. Różnił się nieco od reszty peruwiańskich setek (Zotter, Original Beans). Oprócz charakterystycznych dla nich nut cytrusów i dymu, Morin jakby udawał czekoladę z Madagaskaru. Podobała mi się też wyrazistość mandarynek i skojarzenie z książkami i migdałami.

Wolę klimat Les Chocolats de Pauline Noir Perou 100 %, ale ten Morin to naprawdę pyszna sztuka! 

ocena: 9/10

kupiłam: Sekrety Czekolady

cena: 21 zł (za 100g; dostałam zniżkę)

kaloryczność: 672 kcal / 100 g

czy kupię znów: nie wykluczam, ale i nie planuję

Skład: miazga kakaowa